1 marca br. już po raz ósmy obchodzimy Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”. Nie jest to jednak dzień wolny od pracy.
Pierwszy dzień marca jest dniem szczególnie symbolicznym dla żołnierzy antykomunistycznego podziemia. Żołnierze Wyklęci (Żołnierze Niezłomni) tworzyli polskie powojenne podziemie niepodległościowe i antykomunistyczne. Był to ruch partyzancki, stawiający opór sowietyzacji Polski i podporządkowania jej ZSRR, toczący walkę ze służbami bezpieczeństwa ZSRR i podporządkowanymi im służbami w Polsce.
Od 2011 roku dzień 1 marca został ustanowiony świętem państwowym, poświęconym żołnierzom zbrojnego podziemia antykomunistycznego. Pomimo, iż ustawa, w której uchwalono obchodzony Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”, nie precyzuje dlaczego data tego święta ustalona została na dzień 1 marca, to sprawa wydaje się być oczywista .Tego dnia w 1951 r. w więzieniu mokotowskim wykonano wyrok na siedmiu członkach IV Zarządu Głównego Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”. W całej Polsce organizowane są w tym dniu uroczystości upamiętniające powojenne podziemie antykomunistyczne.
Inicjatywę ustawodawczą w zakresie uchwalenia nowego święta podjął w 2010 roku prezydent Lech Kaczyński. Uzasadnienie dołączone do projektu ustawy głosiło, że ustanowienie święta „jest wyrazem hołdu dla żołnierzy drugiej konspiracji za świadectwo męstwa, niezłomnej postawy patriotycznej i przywiązania do tradycji patriotycznych, za krew przelaną w obronie Ojczyzny (...). Narodowy Dzień pamięci „Żołnierzy Wyklętych” to także wyraz hołdu licznym społecznościom lokalnym, których patriotyzm i stała gotowość ofiar na rzecz idei niepodległościowej pozwoliły na kontynuację oporu na długie lata”.
